Hemofobia. Niewiele osób uznaje pobieranie krwi za przyjemną rzecz, niektórzy na jej widok reagują jednak znacznie bardziej. Hemofobia to nadmierny i często irracjonalny lęk przed krwią, zastrzykami i innymi urazami. Ci, którym zdarza się zasłabnąć na widok krwi doświadczają tak zwanego omdlenia wazowagalnego. polega na uciskaniu tętnicy doprowadzającej krew do uszkodzonej części ciała (10 minut). Krwawienie z nosa: będąc w pozycji siedzącej należy nachylić się w taki sposób, aby umożliwić wypływ krwi na zewnątrz, następnie należy ucisnąć nozdrza z obydwu stron (używając kciuka i palca wskazującego), Krwawienie z nosa. ucisnąć palcami skrzydełka nosa na 10-15 min. Pomocne może być także przyłożenie zimnych okładów na nos, czoło i kark. Przy dużym krwawieniu należy usiąść z głową pochyloną do przodu, by wydobywająca się krew nie spłynęła do gardła i oskrzeli. Vay Tiền Nhanh Ggads. Fot. lightwavemedia/AdobeStock Opublikowano: 14:14Aktualizacja: 23:05 Krew z nosa zazwyczaj nie stanowi objawu poważnego schorzenia. Najczęściej pojawia się w efekcie wywołanego uszkodzeniami mechanicznymi rozerwania drobnych naczyń krwionośnych. W większości przypadków krwotok z nosa jest krótkotrwały i nie powoduje żadnych komplikacji, ale jeśli trwa długo, a pacjent traci dużo krwi, może stanowić niebezpieczeństwo dla zdrowia. Jakie są najczęstsze przyczyny krwawienia z nosa? Jak zatamować krwotok? Co zrobić, gdy krew z nosa leci u dziecka lub kobiety w ciąży? Krew z nosa (krwotok z nosa) – epidemiologiaDlaczego leci krew z nosa? Przyczyny krwotoków z nosaKrwotok z nosa – co robić?Jak zatamować krwotok z nosa? Pierwsza pomocKrew z nosa u dzieckaKrwotok z nosa w ciążyJak zapobiegać krwotokom z nosa? Krew z nosa (krwotok z nosa) – epidemiologia Statystyki pokazują, że krwotoku z nosa doznaje w ciągu całego życia 60 proc. ludzi na całym świecie, a około 6 proc, z nich konsultuje to z lekarzem. Krwotoki z nosa to problem występujący głównie u dzieci poniżej 10. roku życia i u osób po 35. roku życia, stanowi także częstą przypadłość kobiet w ciąży. Jakie są najczęstsze przyczyny tego, że krew leci z nosa? Dlaczego leci krew z nosa? Przyczyny krwotoków z nosa Krwotok z nosa może być wynikiem zmian miejscowych lub uogólnionych. Najczęstszymi przyczynami krwawienia z nosa są lokalne uszkodzenia mechaniczne, pojawiające się na skutek: kichnięcia, dłubania w nosie, wydmuchiwania nosa, uderzenia w nos. Jeśli dziecko dłubie w jednej dziurce nosa, mogą powstawać zakrzepy w nosie z powodu niewielkiej ilości krwi, która nie wypłynęła. Później przy kichaniu wzrasta ciśnienie, przez co mogą pękać małe naczynka krwionośne, wywołując krwawienie pojawiające się w czasie kataru czy wydmuchiwania nosa. Krwotoki z nosa bywają też wynikiem: wysokiego ciśnienia krwi, przyjmowania leków przeciwzakrzepowych (np. kwasu acetylosalicylowego), uszkodzenia błony śluzowej poprzez przyjmowanie donosowo leków o działaniu miejscowym (np. kortykosteroidów lub leków przeciwhistaminowych). Przyczyną krwawień może też być stosowanie środków psychoaktywnych podawanych donosowo (narkotyków). Silne krwotoki, np. po urazie, mogą wynikać z uszkodzenia kości nosa lub przegrody. Jeżeli krwotok z nosa jest wynikiem urazu głowy, należy sprawdzić, czy krew nie jest rzadka i wodnista, bo mogą to być objawy pęknięcia czaszki i wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego. Często krwawienie z nosa może być wynikiem wysuszenia błony śluzowej nosa, szczególnie zimą. Inne przyczyny tej dolegliwości to również wirusowe lub bakteryjne zapalenie błony śluzowej nosa i zatok obocznych nosa. Codzienne krwotoki z nosa mogą być wynikiem chorób ogólnoustrojowych wiążących się z niedostatecznym krzepnięciem krwi, np. schorzeniami wątroby, hemofilią, białaczką. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność Estabiom Junior, Suplement diety, 20 kapsułek 28,39 zł Zdrowie umysłu, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z głębokim skupieniem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z Twoim mikrobiomem, 30 saszetek 139,00 zł Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z SOS PMS, 30 saszetek 139,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Mama, Beauty Wimin Zestaw z myślą o dziecku, 30 saszetek 139,00 zł Krwotok z nosa – co robić? Ważne, by w czasie krwotoku z nosa nie odchylać głowy do tyłu. Powoduje to spływanie krwi do gardła i może wywoływać dodatkowe dolegliwości, nudności i wymioty. Czasami stanowi przyczynę groźnego zachłyśnięcia. Zamiast tego warto lekko pochylić głowę do przodu. Jak krok po kroku zatrzymać krwotok z nosa? Jak zatamować krwotok z nosa? Pierwsza pomoc Większość przypadków krwotoków z nosa to krwawienia samoograniczające się, niewymagające leczenia. Bez względu na to, czy mamy do czynienia z krwawieniem z nosa u dziecka, czy dorosłego postępowanie opiera się na tych samych krokach. To samo trzeba zrobić także, gdy krew z nosa zaczyna lecieć u kobiety w ciąży. Co zrobić, aby powstrzymać krwawienie z nosa? Aby zatamować krwotok z nosa należy: Usiąść i pochylić głowę do przodu, aby krew mogła swobodnie wypływać z nosa. W tej sytuacji należy uspokoić się, oddychać przez usta i przytrzymywać miękką część nosa palcami przez około 10 min. Jeżeli udzielamy pomocy, powinniśmy uspokajać poszkodowanego. Nie należy w czasie uciskania mówić, przełykać, kaszleć, pluć ani pociągać nosem. Przy tamowaniu krwotoku z nosa może pomóc także zimny opatrunek (lód) położony bezpośrednio na nos i szyję w miejscu przebiegu dużych naczyń krwionośnych. Po 10 min można przestać uciskać nos, a jeśli krwawienie nie ustaje, należy ponownie ucisnąć nos na dwa kolejne 10-minutowe cykle. Jeśli krwotok trwa ponad 30 min. lub jest bardzo obfity, należy przewieźć poszkodowanego do szpitala. Jeśli krwotok ustanie wcześniej, a poszkodowany nadal się pochyla do przodu, można oczyścić letnią wodą obszar wokół nosa. Następnie poszkodowany musi odpocząć kilka godzin, unikać wysiłku, a w szczególności nie wydmuchiwać nosa, bo mógłby naruszyć skrzepy. Zaleca się także, by pacjent w ciągu kolejnej doby nie pił alkoholu ani gorących napojów. Jeśli dojdzie do utraty przytomności w czasie krwotoku z nosa, należy upewnić się, że osoba oddycha prawidłowo, jeśli tak – ułożyć ją w pozycji bezpiecznej. W przypadku powtarzających się krwotoków z nosa, nawet o nieznacznym stopniu nasilenia, warto zasięgnąć porady lekarskiej. Zobacz także Krew z nosa u dziecka Krwotoki z nosa u dzieci są częstą przypadłością, szczególnie w wieku od 3 do 10 lat. W większości przypadków występują w efekcie uszkodzenia mechanicznego (np. na skutek dłubania w nosie) lub oddziaływania suchego powietrza. Gdy u dziecka leci krew z nosa, sposób postępowania jest taki sam jak u dorosłego. Zaleca się konsultację z pediatrą, jeśli dziecko mogło włożyć ciało obce do nosa lub niedawno zaczęło farmakoterapię z wykorzystaniem niestosowanego u niego wcześniej leku. Wizyta u lekarza będzie dobrym pomysłem również w sytuacji, gdy krwotoki pojawiają się często, krew z nosa leci intensywnie po niewielkich urazach lub jeśli dziecko ma tendencje do łatwego siniaczenia. Szybkie zapewnienie specjalistycznej pomocy jest szczególnie istotne, gdy dziecko: ma intensywny krwotok z nosa, występują u niego dodatkowo osłabienie i zawroty głowy, ma krwotok, który nastąpił po upadku lub uderzeniu się w głowę, krwawienie z nosa nie ustępuje po 2 cyklach 10-minutowego uciskania skrzydełek nosa. Krwotok z nosa w ciąży W czasie ciąży zwiększa się ryzyko występowania krwotoków z nosa. Wynika to ze zmian zachodzących w układzie krwionośnym kobiety ciężarnej – konkretnie ze zwiększonej ilości obecnej w organizmie krwi oraz zwiększonego jej przepływu. Zazwyczaj krwotok z nosa w ciąży można zatamować w domu, a dolegliwość nie wymaga konsultacji z lekarzem. Sięgnięcie po pomoc medyczną jest wskazane, jeśli: krew z nosa leci bardzo obficie, krwotok nie ustępuje w ciągu 30 minut, pacjentka ma wysokie ciśnienie krwi, krwotok z nosa nastąpił w wyniku urazu głowy. Najnowsze w naszym serwisie Jak zapobiegać krwotokom z nosa? Jeśli masz tendencję do krwawienia z nosa, skonsultuj się z lekarzem w celu diagnozy przyczyny tego problemu. W międzyczasie możesz zastosować domowe sposoby na zapobieganie krwotokom z nosa: nawilżaj powietrze – możesz w tym celu wykorzystać specjalistyczne nawilżacze elektryczne; w okresie jesienno-zimowym alternatywą będzie nawilżacz w postaci naczynia z wodą przywieszanego na grzejnik, zapobiegaj mechanicznemu uszkodzeniu – wydmuchuj nos delikatnie, u dziecka, które dłubie w nosie krótko obcinaj paznokcie, zawsze stosuj się do zaleceń na opakowaniach leków zmniejszających przekrwienie błony śluzowej nosa (wykorzystywanych w leczeniu objawów alergii) – ich nadmierne użycie może powodować krwotoki z nosa. Bibliografia: National Health Service Inform (2020) Nosebleeds. Nemours KidsHealth (2019) Nosebleeds. National Health Service (2018) Nosebleeds in pregnancy. Your pregnancy and baby guide. American Pregnancy Association (2014) Nosebleeds During Pregnancy. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Milena Marchewka Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Wymioty to objaw mogący mieć wiele przyczyn, takich jak zatrucie pokarmowe, reakcja na leki, a nawet poważne stany chorobowe. Wymiotowanie krwią może być również niegroźnym incydentem lub wręcz odwrotnie – wymagającym natychmiastowej reakcji z powodu krwawienia z górnej części przewodu pokarmowego. Wymioty to pozbywanie się treści pokarmowych i soków żołądkowych przez usta (czasem też nos) z żołądka. Odbywa się to poprzez silne skurcze mięśni brzucha, przepony i przewodu pokarmowego. Oprócz niestrawionych resztek pokarmu wymiociny mogą zawierać żółć, śluz bądź krew. Każda ilość krwi zawarta w wymiocinach wymaga natychmiastowej wizyty u specjalisty oraz podjęcie odpowiedniej diagnostyki i leczenia. Warto podkreślić, że wymiotowanie krwią może wywoływać także automatyczną reakcję układu nerwowego, który pobudza objawy towarzyszące, takie jak bladość skóry, zimne poty, ślinotok, dreszcze oraz przyśpieszone bicie serca. Oprócz tego, zależnie od przyczyny występowania, wymiotom mogą towarzyszyć inne reakcje organizmu, np. ból brzucha, migrena, gorączka. Wymiotowanie krwią, ból brzucha i inne objawy Krwiste wymioty mogą zawierać w wymiocinach połyskliwe, ciemnoczerwone skrzepy. Oprócz tego, bardzo często podczas wypróżniania mogą występować czarne, smoliste stolce. Jeśli wymiotowanie krwią związane jest z krwawieniem z tchawicy, oskrzeli bądź płuc, pojawiają się dodatkowo duszności, kaszel i krztuszenie się. Szczególnie niepokojące są objawy towarzyszące, takie jak: silny ból, omdlenia, zaburzenia oddychania i rytmu serca, zimna oraz spocona skóra, powiększenie węzłów chłonnych, zawroty głowy, szybka utrata masy ciała w krótkim czasie oraz dyskomfort w jamie brzusznej. Wymiotowanie krwią po alkoholu oraz inne przyczyny Najczęstszą przyczyną wymiotowania krwią są wrzody żołądka i dwunastnicy. Oprócz wymiotów, chorobie towarzyszą: ból brzucha, wzdęcia, zgaga, brak apetytu i utrata masy ciała. Krew może sączyć się z rany powstałej we wrzodzie. Najczęściej na wrzody chorują osoby zakażone bakterią Helicobacter pylori, a częstą przyczyną krwistych wymiotów u nich jest nadużywanie aspiryny lub innych leków z grupy NLPZ, co po przedawkowaniu wywołuje krwawienie z przewodu pokarmowego. Inną przyczyną wymiotowania krwią jest pęknięcie żylaków przełyku. Wymioty mają postać mocno czerwonej, świeżej krwi i występują najczęściej u osób z chorobami wątroby (marskość, stłuszczanie). Stan ten jest niebezpieczny i wymaga interwencji medycznej. Kolejną przyczyną krwistych wymiotów jest zespół Mallory’ego-Weissa, polegający na pęknięciu błony śluzowej przełyku. Dotyka on najczęściej alkoholików i rzadziej osób dializowanych. Należy podkreślić, że wymiotowanie krwią po alkoholu dotyka tylko osób, które nadużywają alkoholu i są alkoholikami. Krew w wymiocinach może być też oznaką innych stanów chorobowych, takich jak: owrzodzenia przełyku wynikające z choroby refluksowej, urazy przełyku, zapalenie trzustki, choroby toczące się w jamie brzusznej, a także nowotwory przewodu pokarmowego (rak przełyku, żołądka, dwunastnicy, jamy ustnej). Dodatkowo krew w wymiocinach może wskazywać również na silne krwawienie z nosa – krew przez gardło dostaje się do przełyku, a następnie wywołuje krwiste wymioty. Nierzadko po zetknięciu krwi z sokami żołądkowymi wymiociny ciemnieją, krew formuje się w tzw. kłaczki i wymioty przypominają fusy z kawy. Wymiotowanie krwią u dzieci i dorosłych może być także przyczyną połknięcie ostrego przedmiotu. Powstała w przełyku rana jest poważnym zagrożeniem, gdyż może doprowadzić do jego przedziurawienia – należy natychmiast zainterweniować, ponieważ niezbędne będzie leczenie operacyjne. Wymiotuję krwią w ciąży. Dlaczego? Wymiotowanie krwią w ciąży jest objawem, który należy skonsultować ze specjalistą. Wymioty najczęściej występują w 1. trymestrze ciąży i z reguły są poprzedzone nudnościami. Podczas regularnych i częstych wymiotów podrażniona śluzówka przełyku może krwawić, co objawia się wymiocinami z krwią. Podobną reakcję obserwują kobiety ciężarne, u których pojawił się zespół niepowściągliwych wymiotów (występują one także w innych trymestrach ciąży). Warto jednak pamiętać, że każde wymiotowanie krwią w ciąży powinno być skonsultowane ze specjalistą. Najczęściej nie wynika ono z groźnych chorób, jednak czasem wskazuje na poważne stany wymagające natychmiastowej interwencji medycznej. Zobacz także: Wymioty w ciąży – skąd się biorą wymioty w ciąży i jak sobie z nimi poradzić? Wymiotowanie krwią – diagnoza i leczenie Krwiste wymioty są wskazaniem do konsultacji ze specjalistą. Aby znaleźć przyczynę ich występowania, lekarz przeprowadza wywiad kliniczny, podczas którego ocenia ogólny stan pacjenta i najczęściej zleca także wykonanie badań laboratoryjnych, a niekiedy – badanie endoskopowe. Dzięki endoskopii możliwa jest nie tylko diagnoza, ale również leczenie, ponieważ za jej pomocą można zatamować krwawienie. Ponadto, zależnie od przyczyny, wykonywane są także badania obrazowe, takie jak: rentgenografia (RTG) z kontrastem, ultrasonografia (USG) jamy brzusznej, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny. Leczenie wymiotów z krwią na początku opiera się na leczeniu farmakologicznym (maks. 3 dni). Jeśli taka terapie okaże się nieskuteczna, podejmowane jest leczenie operacyjne. Zobacz film: Jak zbudowany jest układ pokarmowy. Źródło: 36,6 Omdlenie pochodzenia sercowego [edytuj] Może być spowodowane zahamowaniem zatokowym. Występuje w zespole Morgagniego-Adamsa-Stokesa. Zdarza się w napadowym częstoskurczu komorowym . Jest jednym z objawów masywnego zatoru tętnicy płucnej. Może wystąpić również w: tamponadzie serca, w zwężeniu ujścia aorty jak również przy znacznym zmniejszeniu objętości wyrzutowej serca (patrz wstrząs sercopochodny). Omdlenie spowodowane zaburzeniami naczynioruchowymi [edytuj] Może występować po działaniu niektórych leków: acetylocholina, histamina, leki antyadrenergiczne, azotany, leki antyarytmiczne. W mechanizmie odruchowym może być skutkiem pobudzenia nerwu błędnego. Taką reakcję może wywołać ból, ucisk zatoki tętnicy szyjnej lub gałek ocznych, zawał serca, silne emocje, stres związany z zabiegami diagnostycznymi i leczniczymi. Efekt taki może też dać morfina. Omdlenie może wystąpić po spadku ośrodkowego ciśnienia żylnego (OCŻ). Spadek OCŻ może wystąpić w wyniku wstrząsu oligowolemicznego, lub w zapaści ortostatycznej. Zapaść ortostatyczna [edytuj] Choroba zaliczana do nerwic naczynioruchowych. U osób nią dotkniętych występuje słaba, lub całkowity brak, aktywności mechanizmów neurohumoralnych, mających za cel utrzymanie stałego ciśnienia i krążenia przy zmianie pozycji z leżącej na stojącą. Nagłe przemieszczenie krwi do dolnych partii ciała tych chorych skutkuje nagłym obniżeniem ciśnienia tętniczego i wtórne niedokrwienie mózgu. Do potwierdzenia tego rozpoznania warto wykonać Tilt_test. Leczenie polega na położeniu chorego na wznak i uniesieniu kończyn dolnych. Zespół nerwu błędnego [edytuj] Inaczej omdlenie wazo-wagalne. Jest to rodzaj niewydolności krążenia będącej efektem nadmiernego pobudzenia nerwu błędnego. Najczęściej się z nim spotykamy po zawale lub po podaniu morfiny, ewentualnie po urazach z okolicy zatoki tętnicy szyjnej. Czasem również po szczególnych zabiegach leczniczych i diagnostycznych. Objawami będą: bradykardia, hipotonia, (z dużą amplitudą ciśnienia tętniczego). Chory w takiej sytuacji ma zaburzenia świadomości z możliwą utratą przytomności jest zimny, blady, spocony. Leczenie jak w zapaści ortostatycznej polega na ułożeniu chorego w pozycji horyzontalnej z nogami powyżej głowy. Dodatkowo można podać atropinę dożylnie w dawce 0,5 do 1,0 mg. Omdlenie pochodzenia mózgowego [edytuj] Może być następstwem miejscowego niedokrwienia mózgu, wtórna zasadowica, oraz hiperwentylacja. Omdlenie spowodowane niedotlenieniem [edytuj] Niedotlenienie mózgu może być wynikiem różnych wad i schorzeń. Przyczyną mogą być wady wrodzone serca, próba Valsalvy (np. w wyniku gwałtownego ataku kaszlu), przewlekłe serce płucne. Pierwsza pomoc [edytuj] Poszkodowanego układamy na plecach. Aby zapewnić dopływ krwi do mózgu podnosimy wszystkie kończyny do góry. W przypadku ciężarnych kobiet należy zastosować ułożenie poszkodowanego na lewym boku. Ponadto należy zapewnić dostęp świeżego powietrza, oraz umożliwić swobodny przepływ powietrza przez krtań (należy rozpiąć krawat, kołnierzyk, zdjąć szal). Do momentu odzyskania przytomności kontrolujemy parametry życiowe. Jeśli nie damy rady ułożyć poszkodowanego do pozycji koszyk lub nie umiemy utrzymać kończyn w górze to podkładamy pod nogi danej osoby. Od razu wzywamy pomoc. Gdy osoba oprzytomnieje musimy utrzymywać z nią kontakt.

krew z nosa i omdlenia